Den Haag 13.02.2014 - Afgelopen dinsdag werd rond de klok van 8.30 in het nachthok van het vogelasiel de Wulp, een zeekoet geplaatst,...
die eerder van het strand bij ’s-Gravenzande was geplukt. Het dier was uitgeput aangetroffen op de vloedlijn langs het strand. Om 8.50 uur werd deze vogel aangetroffen in het buiten opvanghok voor vogels, maar helaas was de vogel reeds overleden.
Het leven van de zeekoet
Normaal leven deze vogels hun hele leven lang op zee. Vliegen, zwemmen, en duiken naar vis. Alleen tijdens het broedseizoen verblijven ze veelal in grote kolonies op rots kliffen van eilanden rond noord Engeland en Schotland, waar ze op nauwe richeltjes op de kale rots slecht één ei leggen en het al staande uitbroeden. Het ei is peervormig, zodat het niet kan wegrollen.
De nog niet vlieg vlugge jongen springen na drie weken van het klif in zee en worden daar dan door pa begeleid. Alleen tijdens de winterperiode tussen oktober en februari komen deze vogels ook in de Nederlandse kustwateren voor. Aanhoudende westerstormen stuwen deze vogels naar onze kust en als ze het niet langer vol kunnen houden komen ze uiteindelijk boven land terecht, veelal uitgehongerd, uitgeput en onderkoeld.
Het gemiddeld gewicht van deze koeten is rond de1200 gram. Deze gevonden zeekoet woog nog maar700 gram. Dan is er niet veel meer over van zijn spiermassa en kracht. Als het verenpak dan ook nog eens vervuild is met illegaal geloosde stookolie, dan is het wel heel slecht gesteld met de vogel. (foto Vogelfoto.nl)
Het werk van dierenasiel de Wulp
Wij geven de vogel dan een flinke slok zonnebloemolie, om zijn darmstelsel te reinigen, want hij zal ook olie binnen hebben gekregen. En dan krijgt het rust en warmte. Het gevaar voor longschimmel, een luchtweginfectie ligt op de loer. Dan gaan we proberen of het eten wil, zo nodig dwangvoeren we ze. Pas na een paar dagen als de vogel stabiel is, gaan we over tot een wasbeurt.
Dit is een intensieve en tijdrovende behandeling, waar de vogel door onze medewerkers echt met warm water en een dreft soppie helemaal gewassen moet worden om al het olievuil van het gehele verenkleed te verwijderen. Dan gaan de gewassen exemplaren voor een nacht de droogkast in, waar ze lekker warm staan. De volgende dag gaan ze dan een groot waterbassin in. Daar mogen ze zich in uitleven en kunnen ze weer gaan poetsen om zichzelf weer waterdicht te smeren met hun eigen vet voor hun veeronderhoud, wat ze verkrijgen uit een klier welke op hun stuit zit.
Een schaal met visjes geven aan deze vogels werkt niet. Ze herkennen de lijkjes niet als voedsel. Daarom moeten we ze vaak dwangvoeden. Maar als ze schoon en fris zijn na de wasbeurt en voor het eerst weer in het grote waterbassin, dan werpen we ze de visjes toe, die dan in het water een schommelende beweging maken en voor de koeten direct dan aantrekkelijk zijn alsof het levende visjes zijn. Enfin, als dit allemaal goed gaat en de vogels zijn weer stabiel en op krachten, dan brengen we ze weer naar zee, hun natuurlijke habitat.
Onder gunstige weersomstandigheden worden ze dan voor der kust losgelaten en zijn ze weer op zich zelf aan gewezen. Dan kunnen we alleen nog hopen dat ze het weer zullen redden, maar ze hebben in ieder geval een nieuw goede start gekregen.
Ruud van der Waard
Beheerder vogelasiel de Wulp
Heliotrooplaan 15
2555 MA Den Haag
070-3231568