Ik was 16. Mijn ouders hebben het niet overleefd. Ze waren net aan het herstellen van Westerbork.
's-Gravenzande 01.02.2023 - Vandaag is het precies 70 jaar geleden dat Nederland op 1 februari 1953 werd verrast door een enorme stormvloed die op de kust beukte.
Met man en macht is toen voorkomen dat de regio onder water stroomde. Voor de mannen die toen hielpen een watersnoodramp in het Westland te voorkomen staat het in hun geheugen gegrift. Dat nooit meer! Er is sindsdien hard gewerkt aan de veiligheid van de kust.
Delfland nam de weerswaarschuwing in 1953 serieus en kon samen met zo’n 150 vrijwilligers en 2.500 zandzakken ternauwernood een overstroming in het Westland voorkomen.
Met man en macht en 2500 zandzakken is het duin bij ’s-Gravenzande in 1953 gedicht
Ternauwernood aan een ramp ontsnapt
De kustlijn zag er in die jaren heel anders uit dan nu. De kustbescherming had na de oorlog geen prioriteit. De economische opbouw had voorrang. De Delflandsedijk, die de gemeenten langs de Nieuwe Waterweg nu beschermt, lag er nog niet en de duinen waren aanzienlijk smaller en lager. De kust en de Maasdijk langs de Nieuwe Waterweg werden op 1 februari 1953 door de storm en springvloed vanuit zee flink op de proef gesteld. De smalle duinenrij bij Arendsduin in ‘s-Gravenzande was het meest kwetsbaar en dreigde door te breken. Ook de boulevard bij Scheveningen had het zwaar te verduren. De laaggelegen Keizerstraat hield het niet droog. De Maasdijk heeft goed standgehouden. Delen van Maassluis die buiten de Maassdijk lagen zijn destijds wel zwaar getroffen.
Zwakke schakels aangepakt
Er is in de afgelopen 70 jaar hard gewerkt om ons gebied beter te beschermen tegen een stormvloed vanuit zee. De zwakke schakels in de kust zijn aangepakt. De duinen tussen Hoek van Holland en Den Haag zijn opgehoogd en breder gemaakt door vele miljoenen m3 zand op te spuiten. Dicht langs de Nieuwe Waterweg is de Delflandse Dijk verrezen. Onder de boulevard in Scheveningen is op innovatieve wijze een dijk aangelegd die de stad beschermt. De zandmotor draagt door natuurlijke stroming en verstuiving bij aan het plaatselijk behoud van het duin. We kunnen wel stellen dat de Delflandse kustwering voorlopig op orde is. Maar werken aan waterveiligheid is nooit klaar.
In 2018 heeft Delfland, 65 jaar na de (bijna) watersnoodramp als eerbetoon aan de 150 zandzakkendragers een gedenkteken geplaatst op het duin bij slag Beukel in ’s-Gravenzande. Twee van de zandzakkendragers Wim van Oosten en Dirk van Beek blikken samen met hoogheemraad Peter Ouwendijk terug op ramp die ze in 1953 ternauwernood in het Westland hebben weten te voorkomen
Uitdagingen voor de toekomst
Bescherming bieden tegen overstromingen is een eeuwenoude taak van Delfland, maar de context blijft veranderen. Zo zorgt een veranderend klimaat voor een stijgende zeespiegel, terwijl de bodem daalt. Hoogheemraad Peter Ouwendijk: “De genomen maatregelen zijn geen garantie dat er niet weer een ramp kan gebeuren. Ons gebied ligt nu eenmaal grotendeels onder de zeespiegel. Delfland kijkt daarom drie generaties vooruit. We hebben berekend wat een, twee of drie meter zeespiegelstijging kan betekenen. Hoe de kustwering er over 70 jaar precies uitziet weten we nog niet. Wat zeker is, is dat de bebouwde kust bij Scheveningen en Scheveningen Haven bij grote zeespiegelstijging niet meer voldoen. Of het strand sterk verbreed is en of de pier in Scheveningen dan nog in zee staat is nog maar de vraag. Delfland werkt aan een langetermijnstrategie kust waarin in overleg met onder andere gemeenten en natuurorganisaties oplossingsrichtingen voor de kustversterking na 2050 en verder worden opgesteld.”