Collegevragen over benadeling door nieuwe regels Huisvestingsverordening

GBW

Westland 25.07.2019 - Bij de beraadslagingen over de nieuwe Huisvestingsverordening Westland heeft de fractie van GBW haar zorgen geuit over het feit


dat één van de nieuwe regels in de verordening inhoudt dat mensen na een echtscheiding (of verbreken van een samenlevingsrelatie) jaren langer ‘in de wacht’ zullen staan. Met het indienen van een wijzigingsvoorstel heeft GBW die dwaling willen herstellen, vooral om erger leed voor kinderen die bij die scheiding betrokken zijn te voorkomen. De wethouder reageerde op ons voorstel dat “het lastig is om iets te veranderen, want dat betekent dat je moet afstemmen met de collega’s en dat blijkt in de praktijk niet te werken”, waarop uw college, uit gemakzucht dus, ons voorstel niet heeft willen overnemen. Het voorstel heeft daarop jammergenoeg ook niet voldoende steun in de gemeenteraad gekregen. 

Gemiddelde huurverhoging niet hoger dan inflatie

Het gevoelen van de fractie van GBW is inmiddels spijtig genoeg al bewaarheid. Binnen één maand na invoering van de Huisvestingverordening meldden zich al de eerste schrijnende benadeelden van de nieuwe regels in de Huisvestingsverordening. Wij hebben onder andere kennis van een zaak waarbij in Westland een jonge vrouw met kinderen in de schoolgaande leeftijd nu na een echtscheiding noodgedwongen moet wonen in een caravan. Van een Westlandse corporatie heeft zij daarbij het advies gekregen om maar in Den Haag op zoek te gaan naar een sociale huurwoning, want in Westland wordt dat een zaak van wel heel lange adem.

Stelt u zich het leed voor die kinderen eens voor. Bij al het verdriet rondom de scheiding van hun ouders, komt daar ook nog eens bij dat zij hun vertrouwde school- en speelomgeving, inclusief alle vriendjes kwijtraken. Hoe harteloos zijn wij in Westland voor onze eigen inwoners, terwijl wij bij wijze van spreken het vuur uit de sloffen lopen om statushouders buiten alle regels om een sociale huurwoning in Westland aan te bieden. Zo’n behandeling moeten toch ook onze eigen inwoners in een bijzondere nare situatie ten deel kunnen vallen? 

Die overweging brengt ons in ieder geval tot de volgende vragen:

- Deelt uw college de opvatting van GBW dat na een echtscheiding erger leed (zoals verlies van vertrouwde school- en speelomgeving, inclusief vriendjes) voor kinderen die hierbij betrokken zijn voorkomen moet worden?

- Is uw college bereid om mensen die na een echtscheiding noodgedwongen de woning moeten verlaten en waarbij jonge kinderen zijn betrokken, met voorrang een sociale huurwoning in de eigen wijk en/of woonplaats toe te (laten) wijzen.

Bijvoorbeeld met een beroep op artikel 3.10 en/of artikel 3.11 en uiteraard mits wordt voldaan aan de inkomenseisen die in de sociale huursector worden gesteld.   

Fractie GBW

André van den Berg

Reacties (3 reacties geplaatst)

Jij hebt met woningcorporaties te doen, wat een eend ben jij. Er zijn steeds minder sociale huurwoningen beschikbaar voor Nederlanders en ze verdienen bakken met geld daar. Ga lekker weg met je medelijden gestoorde eend.
En zo vindt elke bevolking groep dat ze achter gesteld worden. Of het nu gaat om allochtonen, gehandicapten, ouderen, jongeren, mensen met een psychiatrische achtergrond enz. Ik heb met de sociale verhuur coöperatie's te doen! Iedereen vindt dat hij of zij voorrang heeft. Al die instantie's en gemeente, wetten en regels... Kansloos
De beste remedie? Antwoord: Niet en nooit scheiden. En doet u het toch? Los het probleem dan zelf op, en wentel het niet op de schouders van de gemeenschap. Die hebben hier namelijk niet om gevraagd. Sorry.

Plaats een reactie

U bent vrij om te reageren met behoud van respect en fatsoen. Kleineren is not done. Alle geplaatste reacties worden een paar keer per dag nagekeken en zijn niet direct zichtbaar. Dus even geduld aub.