Politieverhalen: Trieste Eerste Kerstdag

Politieblog

Westlanden 25.12.2018 - Werken tijdens de Kerst bij de politie heeft altijd iets aparts. Het was Eerste Kerstdag, onze groep had de ochtenddienst.


We hebben allemaal wat meegebracht en een van onze stagiaires biedt zich aan om hier een brunch van te maken. Niet veel later zien we pasteibakjes staan en ruiken we lekkere ragout.

We spreken per uur een uitrukkoppel af. René en ik pakken het eerste uur. Onze stagiaire dient net de pasteibakjes met ragout op als de omroepinstallatie gaat. Ding dong: ‘Graag twee man voor een reanimatie!’

Ja hoor, natuurlijk, dat zal je net zien. De portofoon grijpend, rennen we naar beneden. De zwaailampen gaan aan, de sirene loeit en we snellen door de nagenoeg verlaten straten. Aangekomen op het genoemde adres, is er nog geen ambulance.

Het is op de eerste etage. Een oude dame van dik in de tachtig wacht ons al op. Ze is heel netjes gekleed, maar is in paniek en komt nauwelijks uit haar woorden. Ik ren als eerste de woning in en tref op de keukenvloer een oude man aan. Ook hij is tiptop gekleed, alleen geeft hij geen enkel teken van leven. René vangt de vrouw op, terwijl ik de eerste testjes doe. Het is overduidelijk een reanimatie en ik trek mijn handschoenen aan. Vervolgens inspecteer ik de mond van de man en haal er twee kunstgebitten uit, want die zitten straks alleen maar in de weg.

Inmiddels staat René bij me en samen leggen we de man op zijn rug. We beginnen met de reanimatie. De man ziet lijkbleek. Ineens staat er een jonge vrouw in de keuken. 'Ik ben de bovenbuurvrouw, ik ben arts. Ik kom jullie helpen.’ Zonder verdere discussie pakt ze een stethoscoop en zoekt ze naar een hartslag. Het wordt nu wel erg druk in het keukentje. We slepen de man naar de hal en gaan verder met wat we doen. De man reageert nog steeds nergens op

Ondertussen arriveren er twee ambulances. René en ik dragen de man aan de broeders en arts over.  René voegt zich ondertussen weer bij de angstige echtgenote. Er worden twee metalen platen tegen de borst van de man gedrukt. 'Iedereen los!’ roept de broeder. De apparatuur zoemt en het lichaam klapt omhoog. Geen reactie. Nog een keer. 'Iedereen los! Boem!’ Weer klapt het lichaam omhoog.

De man wordt geïntubeerd, krijgt een infuus en wordt op een brancard gelegd. Ik hoor René zacht op de vrouw inpraten. Ik beperk me even tot het hoog houden van een infuuszakje. Nadat het slachtoffer goed ligt, wordt hij naar de ambulance gebracht om hem verder te stabiliseren voor transport. Oogcontact met de broeders en de arts zegt me genoeg. Dit lijkt een verloren zaak. Dan arriveert de zoon en zijn moeder vliegt hem huilend in de armen.

Opa en oma zouden vandaag de kinderen en kleinkinderen op visite krijgen. Daar hadden ze zich erg op verheugd. Opa was bij het zetten van een kop koffie in elkaar gezakt. René en ik beseffen dat deze Kerst voor de familie heel anders gaat uitpakken. Moeder en zoon maken zich op om achter de ambulance aan te rijden, zoeken de nodige papieren bij elkaar. De vrouw pakt, waarschijnlijk tegen beter weten in, een pyjama en een paar pantoffels voor haar man in. Haar zorgzaamheid ontroert me.

Aangezien mensen in deze situaties vaak niet zo gestructureerd denken, blijven wij meestal nog even in de woning achter om ervoor te zorgen dat deuren en ramen worden afgesloten en er niets blijft branden. Ineens realiseer ik me dat er nog twee kunstgebitten in de keuken op de grond liggen. Ik loop snel naar de keuken en frommel ze in een servetje. De gebitten aan de vrouw en zoon meegeven, vind ik een tikkeltje gênant. Met de smoes dat ik de auto even verplaats, ren ik naar beneden. Ik duw de gebitten bij een van de broeders in zijn hand. 'Presentje van mij voor Kerst', zeg ik met een knipoog.

We nemen afscheid en wensen de mensen sterkte. Vervolgens rijden we terug naar het bureau. Onderweg vertel ik René van de kunstgebitten. Onwillekeurig schieten we in de lach.

De brunch kunnen we verder helemaal uitzitten. Toch smaakt het anders...

Cees Sjouwerman

 

Reacties (16 reacties geplaatst)

Zou niet weten waarom er niet gebruncht zou kunnen worden in diensttijd. Realist zegt in de zorg werkzaam geweest te zijn dus die zal vermoedelijk ook wel eens met feestdagen gewerkt hebben en gegeten hebben op die dagen. Of deze humorloze moraalridder deed niet mee omdat een kerstchocolaatje genoeg was.
Respect voor de agenten en soms kan even lachen nodig zijn om de spanning en emoties los te laten want agenten zijn ook maar gewone mensen. Geen computers die gevoelloos te werk gaan. Het zijn allemaal mensen met thuis hun dierbaren. Ik wens de agenten een rustige jaarwisseling toe en alle goeds voor het volgende jaar.
Alleen respect voor onze hulpverleners zeker met oud en nieuw
Al heb je dan jaren in de zorg gewerkt hebben, dat wil nog niet zeggen dat je de huidige generatie agenten zo hieft af te kraken. Ik vraag me af hoe vaak jij er bij gewest bent als er weer eens iemand die het niet meer zag zitten van voorkant van een Intercity geschraapt moest worden, of wanneer er een jon kind dood uit het water gehaald moet worden. Ik neem aan heel weinig. Een hele hoop agenten maken dit regelmatig mee.Dus a.u.b. wat meer waardering voor deze mensen mag echt wel.
Ik lees weinig realisme in een bepaalde reactie. Wel een hoop zuur gewauwel. Respect voor de politie, ga vooral zo door!
@ Vincent:
‘Grappige twist’?? Heb je het verhaal goed gelezen? Ik heb juist de indruk dat meneer het niet gered heeft. Dat kan ik niet echt grappig noemen.

Maar wel een aangrijpend verhaal. Veel respect voor de politie.
Aangrijpend verhaal. Ontzettend veel respect voor de politie.

Mensen die vroeger zijn afgewezen gaan anderen afwijzen als ze daar niet goed mee om hebben leren gaan door het leven. Dat kom je hier x op x weer tegen overigens door een kleine groep - meestal ouderen - die met regelmaat anderen wil afwijzen uit frustratie. Staat niet in verhouding tot.. zelf met kerst, ongelooflijk. De wortel zit echter dieper dan de oppervlakte.
Idd compensatiegedrag van Realist.

Zich realist wanend niet door hebben zo bekrompen en vol niets zeggende argumenten te zijn. Met denigerende toon zichzelf hoog verweven boven eigen tekortkoming. Een staaltje compensatiegedrag?

Gebrek aan respect is bij de commentator overdadig aanwezig. Respect kan je namelijk heel goed opbrengen. Respect dat deze beste man een beroep kiest waarvan hij weet dat hij de gezelligheid van eigen familie moet missen. Gelukkig was deze agent voorbereid op deze dag. Hoe zwaar is dan het besef dat de vrouw een hele andere voorbereiding had? Respect als je je werk dan nog goed kan uitvoeren.

Deze agent heeft zijn werk in de schaduw van de dood moeten uitvoeren. Fijn voor hem dat hij in een team mag werken die hem uit deze schaduw trekt.
@ Realist; de tijden zijn altijd al aan verandering onderhevig geweest echter de mens in zijn essentie veranderd niet en is nog net zo beschaafd of onbeschaafd -hoe je het wil- als in vroeger tijden. Alleen vanuit een melancholieke gemoedstoestand lijkt het of vroeger alles beter was en spreekt men over de jeugd van tegenwoordig.
Mooi verhaal maar politie blijven ook maar mensen maar vind het wel dapper van de politie eigenlijk de taak van de ambulance maar wie goed iets doet komt goed tegen moet dat is wat ze omschijven politie doet ook alles voor ons maar je hebt ook verrotte appels tussen zitten die heb je helaas overal maar goed het is de wil van god en als god besluit kan jij er niks aan doen
@Realist het is kerst. Houd het gezellig. Ga lekker van je pensioen genieten en niet zo brommen. Kom op man.
Hulde aan politie, brandweer en zorgpersoneel tijdens de feestdagen!!
Jarenlang in de zorg gewerkt. Leven en dood 24 op 7 van zeer dichtbij meegemaakt. Nu met pensioen en derhalve ook meer dan me lief is met agenten van doen gehad.

Oordeel niet maar blijf bij mijn mening. Beugelgeneratie agentje of wat ik van andere leeftijd genoten verneem:" als je van kinderen agenten maakt krijg je kinderachtig politiegedrag!"

Of wat de jongere generatie zegt:" hoe breng ik mijn kinderen respect bij voor de politie als ze zich gedragen zoals ze zich gedragen!"

De goede niet te na gesproken maar mijn inziens zijn die niet over vertegenwoordigd.

Mooi verhaal, grappige twist, en in tegenstelling wat realist vindt, vind ik het wel respectvol genoeg. Men heeft snel nog gezorgd dat mocht de man alsnog overleden zijn, dat hij in ieder geval zijn gebit netjes in heeft. Politie agenten zijn ook gewoon mensen, echter komen zij iets vaker ellende tegen dan de gemiddelde persoon. Ook bij minder leuke zaken buiten het bereik van de betrokkenen mag er best wel eens een beetje gelachen worden.
Volgens mij heb jij het niet begrepen. Jij hoeft vast niet te werken op dit soort dagen. Er zijn echter mensen die wel moeten werken op dit soort dagen. Dat hoort zogenaamd bij het vak, Prima. Maar wat is er dan mis aan om het toch zo gezellig mogelijk te maken? Zonder uiteraard het werk te kort te doen. En zeker politiemensen, hebben toch al een niet al te makkelijk beroep, zeker niet in de huidige tijd. Ik heb alleen maar die respect voor deze mensen en ik gun ze van harte een zo prettig mogelijke Kerst en straks een zo rustig mogelijk Oud en Nieuw. Alhoewel ik vrees dat er weer genoeg idioten zijn die het lopen te verzieken. Ik neem aan dat u, Realist, met Kerst heerlijk geniet van een paar heerlijk vrije dagen met een lekker etentje met de familie en/of vrienden. Met oud en nieuw laat u waarschijnlijk om 12 uur de kurken knallen. En heeft u geen last van figuren die u bekogelen met Cobra's en ander zwaar of illegaal vuurwerk. Ik zou zeggen slaap lekker verder en ik hoop niet dat u geen beroep hoeft te doen op deze stoere, domme en respectloze agenten. Fijne dagen nog.
Voor de nieuwe burgemeester ligt er de schone taak om de waakzaamheid van de politie terug te brengen naar individuele persoonlijke ontwikkeling van het politie personeel.

De schrijver zal zich ongetwijfeld stoer voelen maar persoonlijk vindt ik hem heel dom en respectloos.

Brunch in diensttijd op eerste kerstdag? Boukje een kerstchocolaatje na goed functioneren en respect tonen is mijn inziens meer passend!

Plaats een reactie

U bent vrij om te reageren met behoud van respect en fatsoen. Kleineren is not done. Alle geplaatste reacties worden een paar keer per dag nagekeken en zijn niet direct zichtbaar. Dus even geduld aub.